TYT kullanarak Isı Vericilerin boyutlandırılması
Isı vericilerin boyutlandırılmasında izlenecek yol;
- İzolasyonu tamalanmış yapının 7.1. ve 7.2 de verilmiş yöntemlerle ısı kayıp ve kazançları hesaplanır. Her mahalin ısı yükü ayrı ayrı belirlenir.
- Hangi ısı yayıcı sisteminin kullanılacağına karar verilir.
- Seçilen ısı yayıcıların standart abaklarından - ısıtma için 75 / 65 C (DT=50 C) , ortam sıcaklığı 20 C, soğutma için 7-12 C sıcaklıkları baz alınmıştır- boyutları tespit edilir.
- Bulunan ısıtıcı boyutu TYT dan işletme sıcaklığı ve özgül ısı bandından büyüme faktörü ile çarpılarak gerçek boyut bulunur.
- Mevcut bir sistem varsa; bu sistemin hangi gidiş sıcaklığında çalışacağı tespit edilir, gidiş suyu sıcaklığı yüksek ise gerekli tedbirler alınarak gidiş sıcaklığının düşürülmesi sağlanır.
- Düşük sıcaklıkta çalışmak verimi artırırken ısı yayıcı boyutlarının da artmasına neden olur. Örneğin ısıtma sisteminde, ısı yayıcısına giden suyun sıcaklığı azaldıkça yıldızsayısı ve sistemin verimliliği ile birlikte örneğin radyatörün boyutlarının da artmasına neden olur. Bu nedenle, optimum yıldız sayısını bulup buna göre sistemi tasarlamak gereklidir. Sonuçta teorik olarak 6 yıldızlı sistem tasarlamak mümkün olsa da ortaya çıkan büyük ısı yayıcı boyutları yüksek verimli sistemin kurulmasını engelleyebilir.
Grafik 7.4.2.1 de TYT den radyatör için olan değerler alınarak büyütme faktörü tablosu oluşturulmuştur. Bu faktörlerin 100 m2 özgül ısısı 50 , 80, 100 W/m2 olan bir eve uygulandığında tesisat gidiş suyu sıcaklığına bağlı olarak gerekli panel (PKKP600) radyatör uzunlukları tablo 7.4.2.2 a,b ve c de gösterilmiştir. Bu tablolar ısı pompalı sistemlerde radyatör boyutlarının ne olacağı ve yıldız sayıları ile birlikte verilmiştir.
Grafik 7.4.2.1 Radyatör için büyütme faktörü (TYT den)